Garbów - wieś gminna w województwie lubelskim nad rzeką Kurówką. Dzieli się na dwa sołectwa: Garbów I i Garbów II. Liczy ponad 2000 osób. Słynęła z produkcji cukru. Jest wytypowana przez Urząd Wojewódzki do uzyskania praw miejskich do 2030 roku.

Okolice Garbowa były zamieszkane już 3000 lat p.n.e., a między VIII a IX wiekiem istniała świątynia pogańska oraz grodzisko otoczone fosą i wałami. Pierwsza wzmianka pisemna o Garbowie pochodzi z 1326 roku i mówi o istnieniu parafii garbowskiej. W XV wieku Garbów należał do rodu Odrowążów. W 1785 roku miejscowość została miastem na prawie magdeburskim, a jego właścicielem został J. Jezierski, wojewódzki marszałek szlachty. W 1792 roku między Garbowem a Markuszowem stoczono ostatnią potyczkę wojny polsko-rosyjskiej. Po wojnie miejscowość straciła prawa miejskie.

 

Kościół neogotycki - wysokość wież 75m

Zachowana fasada kościoła z XVII w.

Zabytki 

• zespół pałacowy w stylu klasycystycznym z XVIII wieku
• 1000-kilogramowy dzwon z 1512 r.
• kościół neogotycki z murowaną plebanią z początku XX wieku. Ruchoma szopka Bożonarodzeniowa, wyjątkowe
• fasada dawnego kościoła z XVII w. spalonego w 1915 r.
• zespół willowy z 1922 r.

O Garbowie w znanych dziełach 

• Dwa pułki dragońskie pod wodzą Francuza Dubois poszły na Końskowolę, Markuszew i Garbów w mili od głównej siły. - Henryk Sienkiewicz, "Potop"
• Pod wieczór Karol Gustaw przybył do Garbowa, wesół i w dobrym humorze. - także "Potop"